-
1 konfrontacja
-i; -e; gen pl; -i; fconfrontation; ( porównanie) comparison* * *f.1. (= porównanie) confrontation, comparison (z kimś/czymś with sb/sth).2. (= konflikt) confrontation, face-off; konfrontacja zbrojna armed confrontation.3. konfrontacja świadków prawn. (witness) confrontation ( for the purposes of cross-examination); konfrontacja (świadków) z podejrzanym ( dla identyfikacji podejrzanego) line-up; Br. identification l. identity parade.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konfrontacja
-
2 konfrontacj|a
f 1. książk. (bezpośrednie starcie) confrontation- konfrontacja zbrojna an armed confrontation- doszło do ostrej konfrontacji a serious confrontation took place- dążyć do konfrontacji to provoke a confrontation2. książk. (porównanie) comparison, contrast- konfrontacja marzeń z rzeczywistością the contrast between dreams and reality- wypaść słabo/dobrze w konfrontacji z kimś to do badly/well in comparison with sb3. Prawo- konfrontacja świadków confrontation of witnesses- □ konfrontacje filmowe/teatralne film/theatre festivalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konfrontacj|a
См. также в других словарях:
konfrontacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. konfrontacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porównywanie ze sobą rzeczy, faktów, osób na podstawie cech wspólnych i różniących; zestawienie, paralela : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konfrontacja — ż I, DCMs. konfrontacjacji; lm D. konfrontacjacji (konfrontacjacyj) 1. «porównanie, zestawienie» Konfrontacja marzeń z rzeczywistością. ∆ Konfrontacja zbrojna «konflikt zbrojny» 2. praw. «jednoczesne stawienie przed sądem lub prowadzącym śledztwo … Słownik języka polskiego
